Tüm toplumlar geleceğe iyi bakmak, geçmişini unutmamak adına da geldiği yerin daha iyi olması için kendi kazandığından veya çevresinden buraya yardım etmek ister. Oranın kendi makus talihinden kurtarmak adına çaba sarf eder.
Ancak bu yapılanlar hep sunni olaylardır, günü kurtarmaktır. Göze hoş geliyor ama, her yıl aynı şeyler yaşanıyor. Senaryoyu tekrarlamaktansa o memlekete kalıcı çözüm yapmak adına bir okul veya memleketin ihtiyacı olan bir fabrika kurulması. Ancak hep popülist politikalar neticesinde ve yaptık mı yaptık deyip, her yıl aynı nakarat tekrarlanıyor.
Bizler bir araya geldiğimizde memleket için elzem önemli yapılması gereken nedir deyip masaya yatırmıyoruz. Ancak bugün bize ne gerekiyorsa onu almanın veya yaptırmanın peşindeyiz. Yapılanlar da kötü olan bir iş değil küçümsemiyoruz, ancak bu toplum bu güçlü stk’lar daha fazlasını yapabilecek iken onlarda günü kurtarmaya yönelik istekler olunca, yapacak olanlar veya destek verecekler içinde kolay iş olmuş oluyor ve sesini çıkartmıyor. Hep bir araya geldiğimizde güzel güzel sohbetler edip, dağılıyoruz. Enerjimizi ve sinerjimizi kendimiz için harcamaya devam ediyoruz.
Şöyle bir silkelenip yapacağımız işin ehemmiyetini ve fizibilite çalışmasını iyi yapıp en ince ayrıntısına kadar konuşup sonrada harekete geçmek gerekir.
Demek istediğim özetle şudur; hep memleketinize özleminiz var, ama verdiğiniz değer hep günü kurtarmak, etrafınıza baktığınız da diğerleri en güzelini yapmış ancak biz günü kurtarmışız. En önemlisi de memleketin ismi büyük olunca yaptığımız işleri de büyük zannediyoruz. Büyüklerimizin bizlere bırakmış olduğu bu ÜNYE isminin eskiden içi her anlamda dolu iken şimdi maalesef onu bizler içini boşaltmışız fakat farkında değiliz. Gün gelecek eğer biz bu mirası hala yemeye devam edersek gelecek nesle enkaz bir ÜNYE bırakmış olacağız.
Lafla peynir gemisi yürümez, herkesin tuzu kuru, ancak gelecek nesle bırakacağımız değerli bir memleket bırakalım, içi boş bir yer değil.
İstanbul’da devamlı bir araya gelip, yiyelim içelim, kendimizle hasbihal edelim, hasret giderelim, ben şunu yaptım, sen bunu yapmışsın maşallah deyip fotoğraf çekelim ve ayrılalım.
Sonuç istiyorum, Ünye’de kendi ayakları üzerinde duran ve istihdam sağlayan bu bizim eserimiz dediğimiz ne var merak ediyorum. Şunu diyebilirsiniz, hiç bir şey yapmadık mı yaptınız teşekkür ediyoruz ama her yıl bu iş tekrarlanıyor, okullar geziliyor, eksikler gideriliyor. Ünye siz İstanbul’da yaşayanların vereceği destekle mi ilerleyecek, hayır. O zaman yapacağınız iş bu bataklığı kurutmak olsun, her yıl sunni işlerle geçiştirmeyin ve bizim sizlere muhtaçlığımız olduğunu düşünmeyin.
Ünye olarak bizde bir şey istiyorsak, üç beş kişinin veya mahallenin ihtiyacı için değil ÜNYE adına bir talep yapalım, hem onları her yıl yormayalım, hem de yapılan iş her yıl kâra geçsin ki onlarda rahat bir nefes alsın, yoksa bizler devamlı İstanbul’a gider geliriz.
